ملّا صدرا رحمه الله

صدرا.(ملا صدرا) نام وی محمد فرزند ابراهیم بن یحیی شیرازی و ملقب به صدرالدین و صدرالمتألهین و معروف به صدرا و ملاصدرا و از اکابر فلاسفه و حکمای اسلامی قرن یازدهم ه.ق است. وی علاوه بر تبحر در کلام و فلسفه در حدیث و تفسیر قرآن نیز بارع بود.
صدرا نزد شیخ بهائی و میرداماد و میرفندرسکی تلمذ کرد و جمعی از بزرگان فلسفه و حدیث نزد وی به تحصیل اشتغال داشتند، از آنجمله است ملا محسن فیض کاشانی و ملا عبدالرزاق فیاض لاهیجانی.
صدرا را کتب و رسائل متعددی است که از آنجمله است :
الاسفار الاربعة.
اتحاد العاقل و المعقول.
اتصاف الماهیة بالوجود.
اسرار الایات و انوار البینات.
اکسیر العارفین فی معرفة طریق الحق و الیقین.
الامامة.
بدأ وجود الانسان.
التصور و التصدیق
که در آخر الجوهر النضید در تهران بطبع رسیده است.
تفسیر آیة الکرسی.
تفسیر آیة النور.
تفسیر آیة و تری الجبال تحسبها جامدة.
تفسیر سورة الاعلی و سجدة و البقرة تا آیه کونوا قردة خاسئین و سورة الجمعة و سورة الحدید و سورة الزلزال و سورة الضحی و سورة الطارق و سورة الطلاق و سورة الفاتحة و سورة الواقعة و سورة یس.
الجبر و التفویض.
حاشیه بر الهیات شفا و تجرید خواجه و تفسیر بیضاوی و رواشح سماویۀ میرداماد و روضۀ شهید (شرح لمعه) و شرح تجرید قوشچی و شفای ابوعلی.
حدوث العالم.
الحشر.
الحکمة العرشیه.
رسائل که حاوی هشت رسالۀ متفرقه از رساله های ملا صدرا است.
شرح اصول کافی.
شرح حکمة الاشراق.
شرح الهدایة الاثیریة.
الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة.
القواعد الملکوتیه.
کسر اصنام الجاهلیة.
المبدأ و المعاد.
المسائل القدسیة.
المشاعر.
مفاتیح الغیب.
ملاصدرا هفت بار پیاده به حج رفت و بار هفتم به سال یکهزار و پنجاه هجری در بصره درگذشت و هم بدانجا مدفون است. ...
این رباعی از ملاصدرا ست :

آنـان کـه رَهِ دوسـت گُـزیـدنـد هـمـه
در کـویِ شَــهــادت آرمـیـدنـد هـمـه

در معرکۀ دو کون، فتح از عشق ست
هــر چـنــد سـپـاهِ او شـهـیـدنـد هـمـه